بررسی رابطه بین بهره وری و دستمزد در بخش صنعتی ایران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین دستمزد واقعی و بهره­وری نیروی کار در بخش صنعت ایران در دوره 1358 تا 1381 است. برای این منظور از روش­ اقتصاد سنجی خود رگرسیون با وقفه­های توزیع شونده (ardl) استفاده شده است.    براساس یافته­های این پژوهش، بهره­وری تأثیر معنا­داری بر دستمزد واقعی بخش صنعت ­ندارد. هرچند، وجود رابطه تعادلی بلند­مدت (همگرایی) میان دستمزد واقعی ، بهره­وری و دیگر متغیرهای مدل در بخش صنعت ایران تأیید می شود. همچنین، آزمون علیت گرانجر میان بهره­وری و دستمزد نشان دهنده عدم وجود رابطه علیّت میان این دو متغیر در بخش صنعت ایران است، این مسئله نشان می دهد که عواملی غیر از بهره­وری در تعیین دستمزد واقعی بخش صنعت ایران دخالت داشته که از جمله می­توان به عوامل نهادی و قانونی و دخالت­های دولت در تعیین دستمزدها در این بخش اشاره کرد.